Κέβιν Άντερσον: «Στους Ρεπουμπλικάνους έχει επικρατήσει η ακροδεξιά πολιτική»

Kevin B. Anderson

Summary: Greek version of interview with the leftwing Greek weekly Epohi, first appeared here http://www.epohi.gr/article/37389/kevin-anterson-stoys-repoymplikanoys-ehei-epikrathsei-h-akrodexia-politikh

English version

Πώς βλέπεις τα πράγματα ενόψει των εκλογών της 3ης Νοεμβρίου;

Τώρα που ο Τραμπ έχει καταποντιστεί στις δημοσκοπήσεις, μετά από την καταστροφική μόλυνση του COVID-19 και μια εξίσου καταστροφική εικόνα του στο ντιμπέιτ, η ατμόσφαιρα είναι λίγο πιο χαλαρή, και υπάρχει μικρότερος φόβος ότι θα κερδίσει μια δεύτερη θητεία και συνεπώς ότι θα εδραιώσει μια αυταρχική πολιτική στις ΗΠΑ. Ταυτόχρονα, οι άνθρωποι είναι επιφυλακτικοί όχι μόνο λόγω της συνήθους στρατηγικής των Ρεπουμπλικάνων για την καταστολή των ψηφοφόρων, αλλά και γιατί οι οπλισμένες ομάδες υποστηρικτών του Τραμπ θα βγουν στους δρόμους σε πολύ μεγάλο αριθμό. Σε βαθύτερο επίπεδο, η ρατσιστική ατζέντα και ο πολιτικός λόγος του Τραμπ έχουν δεχτεί ένα σοβαρό πλήγμα από το κίνημα Black Lives Matter τους τελευταίους μήνες. Αυτό έχει αλλάξει πραγματικά το πλαίσιο της πολιτικής συζήτησης σε όλα τα επίπεδα, καθώς ο Τραμπ καλείται επανειλημμένα να καταγγείλει τη λευκή υπεροχή, κάτι που είτε δεν το κάνει, είτε το κάνει με τέτοιο απρόθυμο τρόπο που δυσφημίζει περαιτέρω τον εαυτό του.

 

Πώς ερμηνεύεις το δημοσκοπικό προβάδισμα του Μπάιντεν;

Η υποστήριξη στον Μπάιντεν είναι ευρεία, αλλά προέρχεται κυρίως από ένα αντι-Τραμπ αίσθημα. Ο Μπάιντεν είναι ένας υποψήφιος που θεωρείται ότι έχει τις απαιτούμενες δεξιότητες για να αναλάβει την προεδρία και δεν είναι αυταρχικός, ανοιχτά ρατσιστής, ή μισογύνης.

 

Τι θα σημάνει μια νίκη του για την κοινωνική πλειοψηφία; Κατά πόσο μπορεί να ακολουθήσει μια προοδευτική πολιτική;

Το Δημοκρατικό Κόμμα έχει κινηθεί ελαφρώς προς τα αριστερά σε αυτές τις εκλογές, όπως φάνηκε όχι μόνο στην εκστρατεία του Σάντερς, αλλά φαίνεται και στους εκατοντάδες σοσιαλιστές υποψηφίους σε όλη τη χώρα. Ο ίδιος ο Μπάιντεν θα αντιταχθεί σθεναρά στο μεγαλύτερο μέρος μιας προοδευτικής ατζέντας, αλλά αν η νίκη του απέναντι στον Τραμπ είναι μεγάλη, υπάρχει κάποια πιθανότητα σοβαρών μεταρρυθμίσεων σε ζητήματα όπως η αστυνομική βία, το οπισθοδρομικό φορολογικό σύστημα, η υγειονομική περίθαλψη, και το περιβάλλον. Ένας σημαντικός παράγοντας εδώ είναι το χάσμα μεταξύ των προοδευτικών και των αριστερών σχετικά με το αν τα βασικά ζητήματα είναι η οικονομική ανισότητα ή η πολιτική της φυλής και του φύλου. Αυτό είναι από πολλές απόψεις ένα ψευτοδίλημμα, καθώς ο αμερικανικός καπιταλισμός ήταν πάντα ένας φυλετικός καπιταλισμός, αλλά εκείνοι που ασχολούνται με τα οικονομικά ζητήματα δεν το βλέπουν πάντα με αυτόν τον τρόπο, και είναι πολύ βιαστικοί για να χαρακτηρίσουν αυτούς που ενδιαφέρονται για τη φυλή και το φύλο ως απλούς φιλελεύθερους.

 

 

Ο Μπάιντεν υπόσχεται επιστροφή στην κανονικότητα. Τι σημαίνει όμως «κανονικό» σήμερα στις ΗΠΑ, εν μέσω πανδημίας, οικονομικής καταστροφής, φυλετικής κρίσης και μεγάλης κοινωνικής πόλωσης;

Πριν λίγους μήνες, η μαύρη νεολαία της Μινεάπολης και αμέτρητοι άλλοι άνθρωποι σε όλες τις ΗΠΑ εξέφρασαν την οργή τους στους δρόμους για τη δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ, μια ακόμη δολοφονία της αστυνομίας, και οι διαμαρτυρίες εξελίχθηκαν σε μια τεράστια εθνική εξέγερση από το Black Lives Matter. Αυτοί οι νέοι άνθρωποι αντιμετωπίζουν έναν κόσμο μαζικής ανεργίας, έντονης οικονομικής ανισότητας, και αυξανόμενης φυλετικής καταπίεσης που τροφοδοτείται από το δεξιό λαϊκισμό, και όλα αυτά επιδεινώθηκαν από τον Covid-19 και την οικονομική κατάρρευση. Αυτός είναι ένας κόσμος που δεν τον έφτιαξαν οι ίδιοι και στον οποίο αρνούνται να κατοικήσουν σαν παθητικά αντικείμενα. Ποιες είναι οι ρίζες αυτής της κατάστασης και ποια είναι η διέξοδος; Πριν μιλήσουμε για τις υποκειμενικές απαντήσεις των ζωντανών ανθρώπων, τόσο στην επαναστατική δράση όσο και στη θεωρητική προετοιμασία για μια τέτοια δράση, να δούμε τις υποκείμενες συστημικές, δηλαδή τις καπιταλιστικές κοινωνικές δομές. Η απάντηση στην πανδημία είναι στην πραγματικότητα μια καπιταλιστική (μη) απάντηση. Η απόλυτη αποτυχία όλων των κυβερνήσεων του κόσμου να αντιμετωπίσουν τον Covid-19 είναι πάνω από όλα μια κρίση του καπιταλισμού, με την χαοτική απάντηση των ΗΠΑ του Τραμπ να είναι η πιο απωθητική μορφή της. Αλλά η μεγάλη εστίαση στον Τραμπ, κρύβει το πώς αυτή η αποτυχία απεικονίζει την ουσιαστική φύση του καπιταλισμού, τις «κανονικές» και μακάβριες λειτουργίες του, που τώρα αποκαλύφτηκαν πιο ανοιχτά. Η αναζήτηση του καπιταλισμού για απεριόριστη δημιουργία αξίας και κέρδους συγκρίνεται με έναν ιό που πλήττει την ανθρωπότητα. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο καπιταλισμός βάζει τα πάντα στην άκρη, υπάρχει προς το παρόν, και καταστρέφει ακόμη και τη δυνατότητα αναπαραγωγής των δικών του μέσων παραγωγής, συμπεριλαμβανομένου και του εργατικού του δυναμικού. Από τις πρώτες μέρες του, το καπιταλιστικό σύστημα έχει πληγεί από τις χαοτικές παραγωγικές σχέσεις. Κατά μία έννοια, αυτό οδηγεί σε μια συνολική αστάθεια τις ζωές των εργαζομένων, καθώς ρίχνονται από την υπερβολική εργασία κατά τη διάρκεια της έκρηξης στην μαζική ανεργία κατά τη διάρκεια των κρίσεων που είναι ενδημικές στο σύστημα. Ακόμη και η φυσική επιβίωση είναι πάντα υπό αμφισβήτηση, καθώς οι άνεργοι μπορούν πραγματικά να αντιμετωπίσουν την πείνα. Όπως ανέφεραν ο Μαρξ και ο Ένγκελς στο Κομμουνιστικό Μανιφέστο, η άρχουσα τάξη στον καπιταλισμό είναι ακατάλληλη να κυβερνήσει επειδή είναι ανίκανη να εξασφαλίσει μια ύπαρξη στο σκλάβο της μέσα στη δουλεία του. Αυτό είναι ένα μοναδικό χαρακτηριστικό του καπιταλισμού, ακόμη και σε σύγκριση με παλαιότερες μορφές ταξικής κοινωνίας. Όπως σημείωσε η Ρόζα Λούξεμπουργκ, σχετικά με τη βρετανική κυριαρχία στην Ινδία, ο ιμπεριαλισμός υπό τον καπιταλισμό είναι μοναδικός στο ότι στραγγίζει πραγματικά την κοινωνία, αποτυγχάνοντας ακόμη και να βάλει αρκετά από τα κέρδη του στη διαχείριση των ίδιων των μέσων εκμετάλλευσης τους. Πόσο αληθινό ακούγεται αυτό σήμερα, σε μια εποχή που οι αμερικανοί εργαζόμενοι, κυρίως οι υπερεκμεταλλευόμενοι λατίνοι μετανάστες, αναγκάστηκαν να επιστρέψουν στην εργασία τους στα εργοστάσια συσκευασίας κρέατος, που ήταν γεμάτα με τον Covid-19. Και όχι μόνο αυτό. Ο λευκός δεξιός όχλος με τα όπλα στο χέρι χειροκροτούσε την απόφαση για επιστροφή στη δουλειά, ζητώντας κυριολεκτικά ανθρώπινες θυσίες στο βωμό του κεφαλαίου. Όλα για να «κινηθεί ξανά η οικονομία».

 

Πόσο γρήγορα μπορεί να έρθει η οικονομική ανάκαμψη στις ΗΠΑ;

Η πανδημία είναι μια καπιταλιστική κρίση, γιατί ο καπιταλισμός είναι μια μορφή κοινωνίας που κάνει πολύ λίγα για να εξασφαλίσει τη ζωή και την υγεία των εργαζομένων στην αδίστακτη, απεριόριστη και εντελώς απρόσωπη προσπάθειά του για δημιουργία κέρδους. Ενώ καθεμία από τις μορφές καταστροφής του καπιταλισμού απειλεί να εξαλείψει μεγάλο μέρος της ανθρωπότητας, έχει επίσης και μια ταξική και ρατσιστική βάση, γιατί οι πιο καταπιεσμένοι και οι φτωχότεροι είναι οι πιο ευάλωτοι. Όλων των ειδών οι ιδεολόγοι του καπιταλισμού, εργάζονται πυρετωδώς για να διαιωνίσουν τη μυθοπλασία ότι η τρέχουσα οικονομική κρίση είναι μόνο προσωρινή (δεξιοί), ή ότι θα είναι πιο μόνιμη (φιλελεύθεροι και προοδευτικοί), αλλά ότι και στις δύο περιπτώσεις προκαλείται από τον Covid-19 . Αυτή είναι μια εξαιρετικά στενή έννοια της αιτιότητας. Η οικονομική κρίση, που βασίζεται εν μέρει στη μακροπρόθεσμη οικονομική στασιμότητα, είναι μια κρίση από την οποία δεν μπορεί να αναμένεται γρήγορη ανάκαμψη. Και δεν προέκυψε από τον κορονοϊό, η πανδημία ήταν η αιτία για να εκτοξευτεί. Ο καπιταλισμός παράγει πολλά σάπια φρούτα, που απλά περίμεναν να πέσουν.

 

Πόσο εύκολο θα είναι μετά από μια ήττα του Τραμπ να ηττηθεί και η λογική του (εθνικισμός, ρατσισμός, σεξισμός, μισαλλοδοξία) μέσα στην αμερικανική κοινωνία;

Ακόμα κι αν ηττηθεί, έχει γαλβανίσει τουλάχιστον το 20% με 30% του πληθυσμού γύρω από μια ακροδεξιά πολιτική. Αυτή η πολιτική έχει, τουλάχιστον προς το παρόν, επικρατήσει σε ένα μεγάλο πολιτικό κόμμα, τους Ρεπουμπλικάνους. Η δύναμη αυτή δεν θα εξαφανιστεί, στην πραγματικότητα μπορεί να ριζοσπαστικοποιηθεί εάν ο Τραμπ ηττηθεί. Έτσι, όπως στην Γαλλία ή την Ιταλία, οι ΗΠΑ θα αντιμετωπίζουν μια πολιτική κατάσταση για τα επόμενα χρόνια στην οποία ένα ακροδεξιό κόμμα, ή τουλάχιστον ένα τέτοιο πολιτικό συναίσθημα, θα παραμείνει ως μια σημαντική δύναμη. Επιπλέον, ο Μπάιντεν δεν θα είναι σε θέση να λύσει τα προβλήματα της εργασιακής ανασφάλειας, των χαμηλών μισθών και της ακραίας οικονομικής ανισότητας. Αυτό θα δημιουργήσει νέα ανοίγματα για την ακροδεξιά, ακριβώς όπως ο Κλίντον -και στη συνέχεια ο νεοφιλελευθερισμός του Ομπάμα- το έκανε για τον Τραμπ.

LEAVE A REPLY

Your email address will not be published. Required fields are marked *

0 Comments

FROM THE SAME AUTHOR